Dieseltreinstel DM'90 Buffel in schaal N
Op Eurospoor 2002 werd voor het eerst melding gemaakt van het voornemen om een model van de Buffel in N uit te brengen. Er werd een foto met folder opgehangen in de stand van THS. De reacties hierop waren dusdanig dat werd besloten om onderzoek naar de realisatie te gaan doen. Op de Spielwarenmesse in Neurenberg in 2003 werd een eenvoudig studiemodel getoond. Dit model werd kort beschreven in het Messe nummer 2003 van Railmagazine. Het was de bedoeling aan de hand van dit model uit te zoeken welke aandrijving zou kunnen worden gebruikt, welke onderdelen nodig waren enz. Onderzoek werd gedaan naar mogelijk te gebruiken onderdelen van bestaande grootserie modellen. De uitkomst hiervan was negatief; niet elke grootserie fabrikant is bereid onderdelen te leveren en als dat wel het geval is, komen planningen vaak niet overeen. Grootserie fabrikanten produceren om de paar jaar een model en houden niet per definitie rekening met extra bestellingen voor slechts een beperkt aantal onderdelen die dan extra geproduceerd moeten worden. Er werd dan besloten om de benodigde onderdelen in eigen beheer te maken. Dit kost echter veel tijd omdat ook vaak geen groot machinepark ter beschikking staat. Aan de andere kant levert het zelf maken ook mogelijkheden op die in ons Buffel model dan ook gebruikt zijn. In de tussentijd werd ook van NS toestemming verkregen om het model commercieel uit te mogen brengen.
Op de Spielwarenmesse in 2006 werden de voorloper modellen getoond. Deze werden, vooral in de Duitse modelspoor pers, vermeld.
Hierboven
werd gesproken over het toepassen van niet gebruikelijke technieken in het
model van de Buffel. Als eerst werd een aandrijving ontworpen welke geheel
beneden de onderzijde van de ramen blijft. Er is dus geen grijs of zwart gelakt
blok te zien. Verder werden de draaistellen volledig gecompenseerd uitgevoerd.
Onder compensatie wordt hier verstaan een mechanisme dat ervoor zorgt dat
altijd alle wielen op de rail staan.
Dit zowel voor de loopdraaistellen
als het aangedreven draaistel. Het principe van compensatie wordt goed
beschreven in een boekje, genaamd Flexichas: A way to build a fully compensated
Chassis, geschreven door Mike Sharman, gepubliceerd door Oakwood Press en
aangeboden onder ISBN 0860930726.
Uit de onderzoeken kwam naar voren dat het
gebruik van een enkel aangedreven draaistel genoeg trekkracht op zou moeten
leveren voor een twee rijtuigen stel.
Bij ons weten zijn er geen modellen in N
op de markt die gebruik maken van compensatie.
Al met al is er een model ontstaan met de volgende specificatie:
* Twee rijtuig treinstel volgens model van NS DM'90
* Kappen van gegoten polyurethaan kunststof
* Chassis van messing
* Motor Mashima MHK1024 met vliegwiel; met de gebruikte overbrenging levert dit een schaalsnelheid van 170 km/h bij 12 V
* Aandrijving van een draaistel via een cardan koppeling.
* Alle draaistellen gecompenseerd voor goede stroomafname en rustige loop.
* Ingezette ruiten van diepgetrokken kunststof
* Front verlichting wisselend met de rijrichting.
* Verlichting bestaat uit low current LEDs met lichtgeleiders naar de lampopeningen. LEDs branden vol vanaf een spanning van ca 3 V.
* 2 Aderige stroomvoerende kortkoppeling tussen de beide rijtuigen.
* Het stel loopt door S-bogen met straal R1, dwz de kleine boogstraal van kant en klare N rails.
Uitlevering
In de loop
van de tijd werden verschillende momenten voor de uitlevering geplanned. Helaas
werden er een aantal problemen gevonden welke een vlotte uitlevering in de weg
stonden.
Zo waren er
moeilijkheden met de beglazing. Oorspronkelijk was het plan om gefreesd
plexiglas te gebruiken omdat dit goed helder is. Het frezen lukt wel, maar de
warmte ontwikkeling is dusdanig, dat het plexiglas wat stroperig werd.
Oplossing zou dan zijn om het frees toerental te verlagen, echter dan zou de
gehele operatie veel te lang gaan duren. Later werd een fabrikant bereid
gevonden om diepgetrokken ruiten te leveren. Na montage van deze ruiten moeten
de kappen dan worden voorzien van de lichtgeleiders voor de front verlichting.
De diepgetrokken ramen voor de Buffel kwamen uiteindelijk beschikbaar. Per kap
zijn er 29 ramen nodig. Voor 90 kappen (45 Buffelstellen) betekent dat dus het
monteren van ruim 2600 ramen. Specialisten vertellen, dat het monteren van de
ramen in een kap ongeveer een uur kost (dus 2 min per raam en dat continu!).
Dit betekent dus dat er heel wat regenachtige dagen nodig zijn om alles
gemonteerd te krijgen
Ook bij
montage van de draaistellen werd een probleem ondervonden. In extreme gevallen,
bv bij ontsporen konden de loopdraaistellen te ver draaien waardoor een van de
aansluitdraden beschadigd kon worden met kortsluiting als gevolg. Dit is
uiteraard niet de bedoeling maar had als gevolg, dat de constructie van de
draaistel frames compleet moest worden gewijzigd. Nu is dat wijzigen op zich
niet zo veel werk, tenminste wanneer uitgevlooid is wat er moet gebeuren maar
het geldt dan direct voor de voorraad van ca 150 stuks! Dat kost wel tijd. Dit
even als een illustratie waarom uitleveren vaak lang duurt.
Verder zijn alle
gietstukken voor de draaistel scheenplaten en apparatenkasten onder de vloer
klaargekomen en kunnen worden gemonteerd op de chassis. Weer ca 10 gietstukken
per chassis en dus 900 stuks monteren.
Verdere
problemen met bv koppelingen, verlichting enz zullen we u besparen maar vlot
door kunnen werken loopt vaak anders dan gehoopt.
Onderhand
zijn er wel onderdelen beschikbaar waaronder de PU gegoten kappen en chassis delen.
De toekomst zal leren wat het uiteindelijke
resultaat zal zijn.